Toen ik zwanger was van onze eerste kreeg ik van Rosanne de tip om positieve bevallingsverhalen te lezen. En dat deed ik! Ik raakte verslingerd aan verhalen over alle mogelijke scenario’s van bevallen, maar positief beschreven. Mijn 2e bevalling was niet per sé zoals we hem verwacht hadden, maar ik kijk er positief op terug.

40+6 dagen zwanger. Met een mentale breakdown ben ik er helemaal klaar mee en hoop ik dat ons meisje snel komt. Alsof ik die dip even nodig had, beginnen om 04:30 de weeën. Ik kijk het even aan, maar maak na een uurtje toch mijn man wakker en vraag hem meteen de verloskundige te bellen. Corianne heeft dienst weet ik, en daar ben ik stiekem wel blij mee, want zij heeft ook de bevalling van onze oudste begeleid. Toen kon ik niet thuisbevallen i.v.m. meconiumhoudend vruchtwater, dus deze ronde gaan we in de herkansing.

We hebben Corianne aan de telefoon. Ze vraagt of ze nog kan kolven thuis en zal er dan met een uurtje zijn. Optimistisch zeg ik dat dat wel goed komt en anders bellen we wel terug. Ik heb nog niet opgehangen of ik denk al oh oh, dat uur alleen ga ik niet redden zonder coaching. Vrij snel bellen we toch maar even terug en Corianne komt er zo snel mogelijk aan, fijn!

Als ze er is blijk ik al ruim 6 cm ontsluiting te hebben en wanneer ze later mijn vliezen breekt is het vruchtwater helder. Yes! Dit keer kunnen we thuis blijven. Ik ben blij als ik mag persen, kan ik zelf ook wat doen. Ik ben enorm moe, het kost me veel moeite en voor mijn gevoel schiet het niet echt op. Corianne probeert van alles samen met me, maar bereidt me er dan toch op voor dat we waarschijnlijk naar het ziekenhuis moeten. Een uur persen is toch echt de max thuis. Op dat moment wil ik alleen maar dat onze dochter geboren gaat worden en waar dat dan is maakt me niet zoveel meer uit (oké, in de auto op de vluchtstrook hoort wat mij betreft niet bij de opties).

We maken ons klaar en hup de auto in. Ik naast Corianne zodat ze me onderweg nog kan coachen. We rijden weg en ze belt het ziekenhuis. Die hebben geen plek. Kordaat geeft Corianne aan dat we er toch echt aan komen (tot wel 3 keer toe!) en wat ben ik op dat moment blij met een verloskundige die zich niet van de wijs laat brengen. Onderweg weet ze mijn man (die voor ons uit rijdt) er nog van te weerhouden een afslag te vroeg te nemen. Pfieuw!

Eenmaal in het ziekenhuis blijft ze er gelukkig weer bij. Zo fijn een bekend gezicht naast je die je coacht en dingen uitlegt. Maar ook weet hoe ze me moet aanspreken en wat ik fijn vind. Na weer een uur persen komt onze dochter dan uiteindelijk ter wereld met behulp van de vacuüm pomp.

Niet de thuisbevalling waar ik op hoopte, maar desalniettemin kijk ik terug op een mooie en bijzondere bevalling. Ons meisje is er, gezond en wel. En dat is toch het enige dat telt!

Creation bedankt voor jullie geweldige begeleiding!