Bij het krijgen van een baby, komt opnieuw de vraag omhoog: Hoe om te gaan met vruchtbaarheid en eventueel anti-conceptie gebruik na de bevalling. Het is de taak van verloskundigen en huisartsen om hier informatie over te bieden. In onze praktijk merk ik dat veel mannen en vrouwen behoefte hebben aan het bespreken van dit vraagstuk. Er is de wens om hier heel bewust mee om te gaan en er is motivatie om inzicht te krijgen in de natuurlijke werking van de menstruatie cyclus, vruchtbaarheid en anti-conceptiemiddelen.

 

Het bespreken van seksualiteit, vruchtbaarheid en intimiteit ervaar ik zelf als iets bijzonders. Wat mij opvalt is dat het bespreken hiervan vaak met niemand anders gebeurt. Familieleden en vriendinnen/vrienden staan te dichtbij en de stap naar de huisarts of andere hulpverleners is te groot. Het is een ontzettend persoonlijk onderwerp en ik zie dat het daarom essentieel is dat dit met een professionele, inlevende, maar ook luchtige en humoristische houding wordt behandeld. Met respect voor overtuigingen, achtergrond, cultuur en dat binnen openheid die het stel zelf mag bepalen.

 

Wanneer ik in gesprek ga over dit onderwerp, schets ik een plaatje van een grote rond plaat. Die plaat is een grote weegschaal. Op die weegschaal liggen verschillende factoren en het is aan jullie als man en vrouw om die verschillende factoren een gewicht te geven. Wanneer je dat voor iedere factor hebt bepaald, kun je bedenken welk plan of welk middel het beste past in jullie situatie.

 

Factoren kunnen bijvoorbeeld zijn:

 

• Hoe voel je je lichamelijk (energie/herstel na een bevalling/geef je borstvoeding/ben je snel ziek/ slaap je goed enz)
• Hoe voel je je psychisch (voel je je in je kracht, ben je stabiel, overzie je je agenda en je dagelijkse bezigheden, kun je goed genoeg moeder/vader zijn van je kinderen, heb je inzicht in wanneer het niet goed met je gaat, kun je jezelf opladen enz)
• Hoe gaat het met je huidige kinderen (zitten zij goed in hun vel, zijn er zorgen over hun gezondheid, psyche, ontwikkeling, gedrag?)
• Agenda: Is er balans tussen werken en vrije tijd, is er tijd en ruimte voor ieder gezinslid, voor vriendschappen en andere relaties, is er tijd en ruimte voor ontspanning?
• Praktisch: Zijn er genoeg financiële middelen, hoe is de ruimte in je huis en in je auto?
• Hoe is je netwerk, opvang voor de kinderen, kijken er mensen naar je om, heb je voorbeelden, heb je een vangnet?
• Hoe ziet je toekomstbeeld van je gezin er uit? Op korte en langere termijn?
• Hoe zie je je werk, wil je nog carriere maken, hoeveel tijd ben je kwijt aan je werk, wat is er nodig van jou om je werk goed te kunnen doen?
• Hoe kijk je naar het gebruik van anti-conceptie? Wat vind je van hormonen, ben je bereid een middel te proberen, heb je ervaring met een middel? Wat weet je van anti-conceptie middelen?
• Hoe kijk je naar je menstruatiecyclus, heb je hier inzicht in, heb je behoefte aan inzicht in wat je lichaam kan doen en laat zien?
• Hoe kijk je naar invloed en realiteit van God in je leven? Hoe betrek je Hem hierin, hoeveel ruimte geef je hierin aan God en bid je voor het maken van een goede keuze, vraag je God om bevestiging over het opmaken van de weegschaal, je conclusie?

 

 

Zoals Rosanne, mijn collega uitlegt; Kinderwens kent stadia. Kort na een bevalling weer zwanger raken is voor veel mensen een absolute NEE. Na een poosje ontstaat de fase; Ik zou erg veel moeite hebben om het te accepteren als ik zwanger word. Dan komt de fase; We laten het gebeuren, als het komt is het goed, als het niet komt is het ook goed. Dan komt de fase; We zouden het leuk en fijn vinden als er weer een kindje komt en als laatste komt de fase: we proberen bewust zwanger te raken. Met deze fases verandert uiteraard ook de balans op je weegschaal.

 

Dit betekent dat alleen al door deze reden het gebruiken van anti conceptie logischerwijs tijdelijk van aard is. Ook al de andere bovengenoemde factoren kunnen veranderen. Met andere woorden: Ik vind het heel logisch dat je geen 10 jaren plan maakt voor het gebruik van een middel of het afzien van een middel. Het is daarom terecht dat je een paar keer per jaar met je partner een ‘bankgesprek’ voert over deze kwestie en met elkaar mag ontdekken of de huidige manier voor jullie nog de beste manier is.

 

Ik vind dat je als ouders de verantwoordelijkheid hebt om deze weegschaal met enige regelmaat op te maken. Het toekennen van gewicht aan al deze factoren en de afweging en beslissing zijn uiteindelijk heel persoonlijk, omdat geen afweging hetzelfde is! Veel wijsheid gewenst hierin!