Ik wilde zo graag dat Creation mijn bevalling zou doen.
We hebben drie kindjes. Een meisje van 5, een jongen van 3 en een meisje van 10 maanden. Onze kindjes waren alle drie klein bij de geboorte. En klein, dat vinden ze in het ziekenhuis een beetje spannend en daarom willen ze de bevalling zelf begeleiden. Oké, 2225 gram voor onze eerste dochter is inderdaad wat aan de iele kant. Maar ze verbaasde iedereen met haar felle ogen, pit en oorverdovend gekrijs op de kraamafdeling. Wat een volume zat (en zit) er in die kleine longetjes! Na vier dagen waren ze blij dat we gingen. Achteraf gezien had het best thuis gekund, vonden wij. Maar ja, bedenk alles maar achteraf. Geen Creation dus bij de bevalling.
Kleine kindjes, dat vindt het ziekenhuis spannend, maar stuitbevallingen vinden zowel ziekenhuis als wij spannend. Creation vindt dat nou juist weer heel interessant. Het moest dan wel in Ede, maar als het zou beginnen zouden we Creation bellen en zou de dienstdoende verloskundige ook komen. Dat was boffen voor Rosanne of Lieneke (die op dat moment de praktijk samen draaiden): een leuke stuitbevalling voor de boeg. En ik vond het fijn, een vertrouwd iemand erbij. Op het moment dat de vliezen braken, was het meteen zo heftig dat mijn man zei dat dit best wel eens heel snel zou kunnen gaan. Ietwat zenuwachtig sjeesden we meteen met 180 km/u naar Ede. We belden Lieneke op. “Het is net begonnen, wat schat jij in?” “Nou, 1 cm misschien, ik pak even mijn spullen en kom er aan “, zei ze enthousiast. Een kwartier later was onze zoon geboren, jawel, de voetjes eerst. Met zijn 2690 gram een ‘flinkerd’, vonden wij. We belden Lieneke opnieuw op: “je hoeft niet meer te komen, hij is er al.” Ik herinner me nog goed haar verbaasde “WAAAAT?” door de telefoon. Weer een bevalling zonder Creation.
Toen de derde zwangerschap. Natuurlijk verwachtten we weer een kleintje en kregen extra groeiecho’s tijdens de zwangerschap, maar daar maakten we ons geen zorgen over. Wij wilden Creation bij de bevalling, niet weer een onbekende ziekenhuisarts. De zwangerschap ging goed. Tot een paar dagen voor de uitgerekende datum een echo liet zien dat er te weinig vruchtwater was. “We gaan inleiden”, zei de gynaecoloog resoluut. “Moet dat, ik bedoel, als we nou een paar dagen wachten en ik veel water drink, misschien groeit het vruchtwater dan wel weer aan?”, probeerde ik nog. “Nee”, zei meneer gynaecoloog, en voor ik nog iets kon zeggen belde hij meteen met Rosanne. Dus daar gingen we weer naar Ede op een maandagochtend. Ze was 2590 gram. “Echt een kleintje”, zeiden ze weer. Mwoa, dachten wij. Gezond, alert, niks aan de hand. Ze was op 1 gram na zwaar genoeg om direct naar huis te mogen. We waren voor het avondeten weer thuis. Met baby. Zonder Creation.
Prima begeleiding gehad van Creation in en na de zwangerschap, maar helaas dus geen enkele bevalling. We houden er nu maar mee op.